Sołtys: Filip Zbigniew
Telefon: 692 763 333
Poczta: 33 – 394 Kleczany
Rada sołecka:
Bułat Marek
Dubiel Tomasz
Iwański Marcin
Olchawa Beata
Stawiarska Halina
Liczba mieszkańców: 1144 osoby
Powierzchnia: 455,1830 ha
Warto zobaczyć:
- zabytkowe kapliczki z przełomu XVII i XVIII wieku
- pomniki przyrody
- Figura „Chrystusa Frasobliwego” z 1887 roku
- Kapliczka z wizerunkiem Matki Boskiej Pocieszenia z 1734 roku
Klęczany leżą nad Smolnikiem, u podnóża Białowodzkiej Góry , średnio na wysokości 290 – 310m. Wieś leży przy drodze Limanowa – Męcina – Nowy Sącz oraz na trasie kolejowej Nowy Sącz – Chabówka.
Nazwa wsi świadczy, że istniała ona w okresie plemiennym, ale pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1280 roku przy wykazie dóbr i granic klasztoru klarysek ze Starego Sącza.
Przez całe dzieje była to wieś rycerska.
Klęczany należały do wsi, które w 1257 roku Bolesław Wstydliwy oddał swojej żonie Kindze. Ta owdowiawszy w roku 1280 ufundowała starosądecki klasztor Klarysek, ofiarowując na jego utrzymanie należące do niej 28 folwarków na Sądecczyźnie, wśród których były również Klęczany nazywane wówczas Kluczanie.
Do roku 1320 Kluczanie były wsią kościelną wchodzącą w skład parafii Chomranice.
Rejestr poborowy z roku 1581 stwierdza, że właścicielem wsi i folwarku był niejaki Baliński herbu Jastrzębiec, natomiast od 1629 roku był nim Franciszek Ogonowski.
Od roku 1628 wieś należała do szlachty, a właścicielem Klęczan był w tym czasie F. Ogonowski herbu Pomian.
Do roku 1760 właścicielami wsi była rodzina Dzieciołowskich, a później hrabia Pontius Horschcamp. W roku 1780 włości od nich odkupił Szymon Kurdwanowski.
W drugiej połowie XIX wieku właścicielem dóbr w Klęczanach była rodzina Zielińskch.
Warto wspomnieć, że w Klęczanach już w 1858 roku zaczęto wydobywać ropę naftową, wtedy to powstał tu jeden z pierwszych w Europie szybów naftowych przekształcony z czasem w rafinerię w której wydobywano dwa rodzaje nafty żółtą i czarną, którym przypisywano właściwości lecznicze. Ekspoatację złoża rozpoczął baron Maurycy Brunicki.
W roku 1859 powołano tu do życia spółkę wydobywczą w skład której weszli: bracia Apolinary i Eugeniusz Zielińscy oraz Ignacy Łukasiewicz .
Od 1890 roku do I wojny światowej w Klęczanach działało wiele spółek naftowych. Okres międzywojenny to okres dużego ożywienia ruchu wiertniczego w Klęczanach. Gawernictwo Naftowe Klęczany, które działało na tym terenie miało do odwiertów i produkcji ponad 9 ton miesięcznie. Od 1884 roku przez Klęczany prowadzi linia kolejowa na trasie Nowy Sącz – Chabówka – Sucha Beskidzka – Żywiec.
W 1912 roku zaczęto tu wydobywać piaskowiec. W latach 60. XX wieku niewielki kamieniołom przekształcił się w dużą kopalnię odkrywkową która aktualnie funkcjonuje pod nazwą Kamieniołom Surowców Skalnych “Klęczany” sp. z o. o.
Najcenniejszymi zabytkami są tutaj dworek w którym mieści się obecnie Gminny Ośrodek Kultury oraz przydrożne kapliczki.
W muzeum szkolnym Szkoły Podstawowej znajdują się zbiory wytworów rękodzielniczych, sprzęty domowe oraz stare fotografie okolicznej ludności pochodzące z minionych wieków.
Znajduje się tutaj kilka pomników przyrody stanowiących pozostałość po starym parku podworskim przy Dworze Zielińskich. Najbardziej znanym pomnikiem jest lipa o obwodzie pnia 6,85 m oraz dąb o obwodzie 5,40 m.
We wsi siedzibę swą mają Szkoła Podstawowa, Gminny Ośrodek Kultury, Zakład Opieki Zdrowotnej, Urząd Pocztowy oraz kilka małych firm.
Źródło:
- W. Bazielich, Historie Starosądeckie, Kraków 1965.
- Włodzimierz Chrązki, Heraldyka Gminy Chełmiec. Opracowanie historyczno – heraldyczne, Kraków grudzień 2003.
