12. czerwca 2015 r. w Zespole Szkół w Biczycach zainaugurowane zostały I Chełmieckie Teatralia dla uczniów szkół z terenu gminy Chełmiec. Każdy uczeń, który chce rozwijać swoje zdolności artystyczne, poznawać historię, twórców i tajniki teatru, doskonalić sztukę żywego słowa, brać udział w konkursach, występować publicznie, spotykać się w gronie osób o podobnych zainteresowaniach i różnorodnych talentach, wyjeżdżać na spektakle teatralne ze swoją grupą ma możliwość w swojej macierzystej szkole zapisać się do grupy teatralnej i stać się „małym aktorem”.
Szkoła w Biczycach wychodzi naprzeciw tym zainteresowaniom i umożliwia konfrontację aktorską uczniom na poziomie szkolnym. Nawiązując tym samym do pięknej historii czasów powojennych szkoły w Biczycach, jak czytamy w kronikach szkolnych, że teatr miał swój prestiż za sprawą ówczesnych nauczycieli. Po wielu, wielu latach zapał artystyczny w tym aktorski powrócił i mamy nadzieję, że zagości na długo, wpisany w kalendarz imprez organizowanych przy udziale gminy Chełmiec.
W tym roku szkolnym zgłosiły się cztery placówki, a tematem przewodnim konfrontacji teatralnych był „świat bajek”. Pierwsze miejsce wywalczyła grupa „Bajarze” z Biczyc Dolnych, która wystawiając sztukę pt. ”Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków” pod okiem mgr D. Kośkiewicz w pokonanym boju zostawiła szkoły z Januszowej, Chomranic i Chełmca.
Komisja konkursowa w skład której weszły P. Barbara Margasińska – znany pedagog i miłośnik teatru nie tylko szkolnego, Joanna Babiarz – znana sądecka poetka oraz Radosław Potoczek – dyrektor chełmieckiej oświaty jednogłośnie wskazały na zwycięzców.
Teatr zaspokaja potrzeby psychiczne jednostki ludzkiej, już od najmłodszych lat jej istnienia, i odgrywa ważną rolę w rozwoju osobowości człowieka. Scenki improwizowane, etiudy, żywe obrazy lepiej niż wykład moralizujący rozwiązują problemy młodzieży szkolnej szczególnie gimnazjalnej, pozwalają zapobiegać konfliktom i rozwiązywać je, uczą uczniów dokonywać świadomych wyborów. Udział w teatrze szkolnym umożliwia emocjonalny rozwój młodego człowieka. Pozwala poznawać siebie, pomaga wyrabiać umiejętność wywoływania emocji i radzenia sobie z nimi. Pozwala odkryć inny świat (inny niż "domowy", "podwórkowy", "lekcyjny"), znaleźć motywację do życia, na zasadzie: mogę na scenie, to mogę w życiu; rozwija wiarę w siebie. W takim rozumieniu ma niewątpliwie znaczenie terapeutyczne.
Teatr szkolny to również świetna okazja do profilaktyki przemocy fizycznej. Przemoc i agresja oparte są w dużej mierze na braku poczucia empatii. Zadania dramowe, polegają na odgrywaniu różnych ról. W ten sposób wpływają na pobudzenie empatii w naszym zachowaniu, decyzjach, postrzeganiu świata. Funkcję profilaktyczna pełnić mogą również same inscenizacje.
Samo uczestnictwo w teatrze, zarówno jako widz jak i aktor, w przypadku zadań aktorskich, służy otworzeniu się na świat, zacieśnianiu więzi międzyludzkich, dowartościowaniu poprzez tworzenie czegoś nowego, nauki współpracy w grupie, a co za tym idzie niwelowaniu przemocy i agresji. Występy uczniów na forum szkolnym i pozaszkolnym przynosi masę korzyści. W oczach rówieśników „młodzi aktorzy” pokazują się w nowym świetle. Są kimś ważnym, kimś, kogo się oklaskuje.
Same zajęcia teatralno-recytatorskie dodają im wiary w siebie, spełniają funkcję terapeutyczną. Ci „niesforni" w czasie prób potrafią się zmobilizować do współdziałania, a tak zwani przywódcy odgrywają główne role i tym samym kierują duże pokłady energii w kierunku interpretacji swojego zadania scenicznego.
Teatr szkolny jest to czasem jedyna dziedzina, w której dzieci, młodzież mogą osiągnąć sukces, mogą być zauważone. Drama kreuje nową rzeczywistość dla dziecka - pozwala na subiektywny odbiór uczuć, uwierzenie w swoją szansę bycia, uwierzenie w siebie. Jest to szansa na zaistnienie w nowym środowisku
Uczestniczenie w tej formie aktywności (pozalekcyjnej, kulturalnej itp.) daje możliwość dotykania tych tematów, tych problemów, o których w domu lub w szkole lub na podwórku się nie mówi. Daje pewne poczucie bezpieczeństwa, bowiem dzieci, młodzież nie muszą mówić o sobie, tylko o problemie. Bawiąc się w teatr dzieci uczą się wyrażania emocji i nazywania emocji. Forma zajęć stwarza okazję do otwarcia się ucznia, do „wyrzucenia z siebie” złych, skrywanych emocji.
Niewątpliwie poprzez uczestnictwo w grupie teatralnej dzieci stają się bogatsze duchowo, wrażliwsze, "kulturalniejsze". Dzieci, młodzież zaczynają uczestniczyć w kulturze.
Należy wykorzystywać predyspozycje każdego z "młodych artystów" tak, aby czuli się dowartościowani i wyjątkowi, ale też po to, żeby nauczyli się panować nad sobą, odpowiadać za własne czyny, tworzyć, dawać coś innym, być z innymi, dlatego miejmy nadzieję, że teatr szkolny rozkwitnie i będziemy mogli się cieszyć się i podziwiać młodych aktorów w jak największej ilości .
Nadrzędnym celem spotkań Chełmieckie Teatralia jest popularyzacja wśród młodzieży różnorodnych form teatralnych oraz rozwijanie zdolności artystycznych uczniów, do czego mam nadzieję przyczynią się nie tylko same dzieci, ale przede wszystkim nauczyciele w poszczególnych szkołach.
Galeria zdjęć
