Niskowa

Niskowa

Budynek remiozy strażackiej w Niskowej - pomarańczowy 2 piętrowy budynek ze spadzistym czerwonym dachem. Na zdjęciu widoczne 3 czerwone bramy garażowe oraz wejście do budynku, po prawej stronie budynku widoczna wieża obnserwacyjna, przed budynkiem podjazd, w tle niebieskie niebo

Sołtys: Kulig Henryk

Telefon: 18 443 09 02 / 600 732 300

Poczta: 33 – 395 Chełmiec

Rada sołecka:
Czesław oleś
Andrzej Gołąb
Stanisław zaryczny
Grzegorz Migacz
Sylwester Zaryczny

Liczba mieszkańców: 780 osób
Powierzchnia: 311,1100 ha

 Warto zobaczyć:

  • XIX wieczna kapliczka – własność Halina Kuzak

Wieś leży we wschodniej części Beskidu Wyspowego.

Jest to jedna z najstarszych wiosek Sądecczyzny.
Najstarsze kroniki bożogrobowców z Miechowa wspominają, że wieś nadał im w roku 1190  rycerz Michor.
Na początku wieś funkcjonowała pod nazwą Nieszkowa.
W 1255 roku książę krakowski Bolesław Wstydliwy przekazał klasztorowi swoją część wsi w zamian za Biczyce. Bożogrobowcy utrzymali się w Niskowej do końca wieków średnich.

Rejestr poborowy z 1581 roku stwierdza, że w Szymanowicach było 3 łany kmiece, a dzierżawcą wsi był Szymon Gładysz. We wsi było 3 ½  łana kmiecego  1 komornik bez bydła oraz karczmarz na 1/8 roli.

Rejestr z lat 1629 i 1680 nie notuje większych zmian, wieś nadal należała do bożogrobowców z Miechowa, i nadal było tu 3 ½ łana kmiecego oraz młyn z kołem doroczym.

Do I rozbioru stosunki własnościowe nie uległy zmianie, ale w latach 1782 – 1785 dobra norbertanek zostały skonfiskowane i włączone do austriackich dóbr kameralnych.

W XIX wieku wszystkie dobra rozparcelowano wśród chłopów, a zarządca dworu korzystał tylko z prawa do propinacji.

W 1881 roku wieś Niskowa wraz z Szymanowicami liczyła 274 mieszańców. Chłopi gospodarowali na 363 morgach gruntów ornych, 16 morgach łąk, 79 morgach pastwisk i 60 morgach lasu.

Do 1974 roku wieś należała do gromady Chełmiec.

Od 2004 roku w miejscowej Remizie mieści się szkółka ceramiki założona przez Ochotniczą Straż Pożarną  oraz Gminny Ośrodek Kultury w Chełmcu. Misją szkółki jest ratowanie ginącego zawodu jakim stało się garncarstwo.
W 2001 roku  została założona również w Remizie Szkółka Rzeźby Ludowej. Powstała ona z inicjatywy Lachów Sądeckich, przy współpracy Starostwa Powiatowego w Nowym Sączu. Działalność Szkółki finansowana jest ze środków powiatowych i Gminnego Ośrodka Kultury.

W 2005 roku został założony zespół tańca ludowego „Niskowioki”

 Wywodzą się stąd wybitne osobowości jak: ks. prof. Bolesław Kumor – który urodził się 1 grudnia 1925 roku w Szymanowicach – Niskowej. Ks. Kumor był kapłanem diecezji tarnowskiej, Archidziekanem Kapitały Kolegiackiej przy Bazylice św. Małgorzaty w Nowym Sączu. Sam żyjąc bardzo skromnie, ufundował trzy wielkie witraże w kościele parafialnym w Trzetrzewinie, a w rodzinnej miejscowości wybudował klasztor – wraz z kaplicą publiczną – pod wezwaniem Narodzenia NMP (po roku 1967) i sprowadził tam siostry zmartwychwstanki, aby mogły katechizować, opiekować się chorymi i dwoma kościołami parafii. Był głównym fundatorem kościoła  św. Stanisława Kostki w Szymanowicach. Każdorazowo pobyt w rodzinnych stronach wypełniony był nie tylko obowiązkami pasterskimi i pracą naukową, ale także spotkaniami z miejscowymi gospodarzami i nowosądeckimi duchownymi. Gdy dopisywała pogoda wybierał się na dłuższe samotne spacery. Był gorliwym duszpasterzem i niestrudzonym spowiednikiem – często zasiadał też w konfesjonale w kościele w rodzinnej miejscowości.
Ceniony pedagog i opiekun młodzieży. Przez lata pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Jeden z najwybitniejszych nowożytnych historyków Kościoła. Specjalista w badaniu dziejów, organizacji i ustroju Kościoła katolickiego. Zmarł w 2002 roku.
Jego dorobek pisarski obejmuje około 700 pozycji, w tym 36 książek. Jest on autorem m.in. ośmiotomowej historii kościoła w świecie i liczącej 4 tomy historii kościoła.

Urodziła się tutaj Maria Pasiut – artystka ludowa urodzona w 1975 roku znana hafciarka. Pierwszy kontakt ze światem rękodzieła artystycznego nawiązała jako uczennica szkoły zawodowej o profilu: dziewiarstwo artystyczne. W trakcie nauki poznała różnego rodzaju techniki hafciarskie, tkactwo gobelinowe oraz szydełkowanie. Od 2001 roku jest członkiem TPSP  w Nowym Sączu biorąc aktywny udział w pracach organizacyjnych. Po raz pierwszy zaprezentowała swoją pracę podczas wystawy zorganizowanej w 2002 roku w Willi „Marya” w Nowym Sączu. Po czym jej prace zostały przesłane na ogólnopolską aukcję prac do Warszawy.

Mieści się tu Szkoła Podstawowa oraz Remiza Ochotniczej Straży Pożarnej.

Źródło:

  1. Włodzimierz Chorązki, Heraldyka Gminy Chełmiec. Opracowanie historyczno – heraldyczne, Kraków grudzień 2003

Pliki Cookies

Używamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.

Zaakceptuj i kontynuuj

Chcesz wiedzieć więcej? Zobacz: Polityka prywatności
Polityka Cookies